- جوز وازی ( گردو بازی ):
این بازی یکی از بازیهای مشهور و معروف منطقه بود که در مقیاس بزرگ و در هر منطقه طالقان انجام می شد.و انجام آن از هیجان و حساسیت بالایی برخوردار بود. و بچه ها هنگام بازی سرو صدای زیادی می کردند.شرح بازی: در ابتدا بسته به تعداد نفرات بازی که بیشتر چهار ،پنج،شش بیشترویا کمتر بودند نفری یک یا بنا به توافق، دو گردو در یک نقطه به ردیف قرار می دادندفرض کنیم تعداد نفرات بازی پنج نفر باشد تعداد پنج یا ده تا گردو به ردیف قرار می دادند که اصطلاحا به آن مال می گفتند و هر شخص برای خود یک گردوی خیلی گرد و درشت داشت که به آن تیره یا تیره مال می گفتند.و بهترین تیره تیره ای بود که هم درشت باشد و هم اگر از ارتفاع یک متری به روی زمین پرت می شد ارتفاع نمی گرفت و به سطح زمین (بامی سر)می چسبید که در اصطلاح به این تیره ها ارقه یا دچک می گفتند.و پنج تیره پنج نفر در دست یکی قرار می گرفت و آن شخص تیره ها را در دو دستش تکان می داد تا خوب قاطی شوند و تقلب نشود و بعد آنها را با هم به روی زمین می انداختند و تیرهای که بیشترین فاصله را از بقیه تیره ها می گرفت اول وبه تناسب فاصله بقیه تیره ها از تیره اولی نفرات دوم سوم چهارم و پنجم مشخص می شد.و بعد نفر اول و بقیه افراد به ترتیب در پشت سر او رو به سمت مالها که قبلا روی زمین در فاصله حداقل دو متری یا بیشتر، از مالها قرار می گرفتند.و بعد نفر اول تیره خود را به سمت مالها با دقت پرت می کرد اگر تیره به یکی از مالها برخورد می کرد تمام گردوها مال او می شد و او جوزان را جمع می کرد ولی تیره او باید سر جایش می ماند و بقیه نفرات باید تیره او را می زدند اگر نفر دوم تیره او را می زد نصف گردوها را از شخص اول می گرفت و بازی تمام میشد و دور تازه از اول شروع می شد در قسمت بالا اگر نفر اول تیره اش به جوزا ن برخورد نمی کرد نوبت به نفر دوم و اگر مال او نیز برخورد نمی کرد نوبت به بقیه افراد به ترتیب می رسید.این بازی دردو نوع کنج کنجه (ارقه وازی)و لشت نشا صورت می گرفت و افرادی چون متنجم وبرید و .....در این کار مهارت داشتند.
۴- الک وازی ( بازی با چوب ) :
این بازی با استفاده از دو چوب یکی بلند برای الک زدن مثل چوب هفت کش (بیس بای)و دیگری کوتاه به نام الک که دو تیم پس از یار کشی در نفرات سه یا چهار نفره ابتدا به( گلی زدن) می پرداختند یعنی هر فردی بیشتر توانست با چوب بلند بیشتر به الک ضربه بزند شبیه رو پا زدن در فوتبال سپس الک را روی یکچاله می گذاشتند و با چوب بلند به یک سر الک ضربه می زدند تا الک از زمین فاصله می گرفت با همان چوب ضربه سنگینی به الک میزدند تا فاصله افقی زیادی را در زمین بپیماید سپس از جایی که الک می افتاد دوباره بسته به تعداد گلی هایی که طرف زده بود به الک ضربه می زد در پایان مشخص میشد که کدام تیم مسافت بیشتری را کسب کرده و ما به تفاوت فاصله دو تیم را تیمی که فاصله کمتری کسب کرده بود باید با صدای بلند بدون نفس کشیدن می دوید (حله بله لو لو)و هرجا که نفس بریده می شد آن شخص بازنده بود و باید فاصله باقیمانده را با کول کردن نفرات تیم برنده طی می کرد.و بعر راند بعدی مسابقه شروع می شد.البته بازی ما خوب نبود به قول فوتبالیها توپ جمع کن (الک جمع کن) بودیم.
۵-کشتی :
ورزش کشتی در هر مکان و زمانی صورت می گرفت هم در زمینهای اطراف محل،هم در خانه ها و هرجایی که گروهی جمع می شدند این کشتی انجام می شد. کشتی در دو شکل با مشت و دوستانه انجام می شد که در نوع با مشت ابتدا دو حریف به شاخ و شانه کشیدن برای هم می پرداختند و از روبرو به چشمان هم زل می زدند و مشتی رو به حریف و مشت دیگر را مرتب تکان می دادند و با آن در فرصت مقتضی به تمام بدن حریف می کوفتند و بعد با هم سرشاخ می شدند و هر زمان که هر قسمت بدن حریف به زمین برخورد می کرد بازنده می شد.در نوع دوستانه فقط با هم سر شاخ می شدند و با انواع فن ها حریفی که زودتر به زمین برخورد می کرد بازنده می شد
۶- هفتخلات :
این بازی یکی از بازیهای محبوب خانمها بودکه گاه آقایان نیز به آن می پرداختند.ولی باز این بازی امروزه به فراموشی سپرده شده در صورتی که بازی انرزیک محسوب می شود. در این بازی دو تیم یا گروه داریم یار کشی در دو گروه چهار یا پنج تیمی و بیشتر صورت می گیرد سپس از تیکه های کوزه های شکسته قدیمی و یا سفالهای قدیمی هفت عدد جمع آوری می نمایند البته در بیست سال قبل از این کوزه ها زیاد بود و امروزه اثر چندانی از آنها نیست به این تیکه های کوزه شکسته خلات می گفتند .بعد هفت عدد از آنها را روی هم می گذاشتند و بعد به شیر و خط سکه می پرداختند و اگر سکه ای در کار نبود یک تیکه خلات صاف و تخت را بر می داشتند و یک طرفش را خیس می کردند و هرتیم یک طرف خلات را انتخاب می کردند بعد خلات را به هوا پرت می کردند .اگر طرفی که هر تیم انتخاب می کرد رو به بالا قرار می گرفت آن تیم برنده می شد (تیمa) و بعد تیم برنده (a)سه متری یا چهار متری هفت خلات قرار می گرفت تقریبا شبیه لحظه ضربات پنالتی وسط بازی فوتبال و همه بازی کنان پشت توپ می ماندن بعد یکی از بازیکنان تیم برنده شیر یا خط (a)توپ پلاستیکی را با قل دادن به طرف خلاتها پرت می کرد.و اگر خلاتها می افتاد اعضای آن تیم(a) متفرق می شدند و اعضای تیم دیگر (b)باید با هم کاری هم به بازیکنان تیم مقابل(a) حمله می کردند و توپ را به بدن آنها می زدند در زمانی که تیم (b) به طرف یکی از بازیکنان تیم (a) حمله می کردند تا توپ را به او بزنند بقیه افراد تیم (a) فرصت دارند خلاتهای ریخته را دوباره روی هم بذارند و اگر موفق به این کار می شدند تیمشان برنده می شد و بازی دوباره شروع می شد ولی عملا این کار سخت بو د و اعضای تیم (b) با پاسگاری دستی توپ را بهم می رساندن و مانع از قرار گرفتن راحت خلاته روی هم می شدند و چه بسا پیش می آمد بازیکنان تیم (a)موقع مرتب کردن شکار می شدند و یا هول می کردند و خلاتها را بیشتر می ریختند و کارشان سختر می شد.و گاهی نیز به علت چابکی پیروز می شدند و اعضای تیم برنده بنا به توافق دو تیم در اول بازی جایزه شان را می گرفتند.
۷-تب کش/تب کاچ: ( شبیه بیسبال )
این بازی یکی از بازیهای مشهور و معروف منطقه هست که هنوز در اعیاد و سیزده بدر آنرا بازی میکنندکه در مقیاس بزرگ و در هر منطقه طالقان انجام می شود .و انجام آن از هیجان و حساسیت بالایی برخورداراست. و بچه ها هنگام بازی سرو صدای زیادی می کنند.شرح بازی: در ابتدا ببن دو دسته تقسیم می شوند، تعداد نفرات بازی هرچه بیشتر باشند مانعی ندارد تیم اول بیرون از میدان بازی می ایستند و برای تب ( توپ ) را با چوبی دسته دار میکشند و بایستی آنرا بزنندو سبس کسانی که تب کشیده و منتظر فرار هستند و به سمت محل استقرار در آنطرف میدان به مسافت تقریبی ۵۰۰متر میدوند تا اصطلاحا" زنده شوند و دوباره با زدن سه تب ( سر دسته تیم ) به سمت مبدان میدوند، تیم دوم تیمی است که در وسط میدان هستند و منتظر ند یا بول ( گرفتن توپ در هوا) بگیرند یا به محض رسیدن به توپ بازیکن حریف را بزنند ، اگر این کار انجام شود تیم برده هستند و بیرون میآیند برای تب کشیدن .
در قدیم از توپ بیسبال استفاده نمی شد و از نوعی پارچه های مخصوص کشی که دور هم می بیچیند و بازی میکردند.
۸-قائم بوشک :
اهداف بازي : پرورش اعتماد در كودكان به هنگام تنهايي ، زايل كردن ترس در تاريكي ، تقويت جسماني
تعداد بازيكنان : 5 الي 10 نفر
سن بازيكنان : 6 ساله به بالا
ابزار : ندارد
محوطه بازي : مكاني مانند كوچه باغ . حتي اتاق هاي ساختمان
شروع بازي : بچه هاي دواطلب بازي ، ترجيحاً در تاريكي عصر ، در محوطه كه داراي كمينگاه و درخت و كنج و غيره …. جهت قايم شدن ، باشد دور هم جمع شده و به قيد قرعه ، مانند سنگ انداختن ، يا شير و خط يكي را به عنوان شروع كننده بازي انتخاب مي كنند .
شروع كننده در محلي كه توسط همه ي بازيكنان مشخص مي شو.ند ، روي ديوار يا روي تنه درخت پشت به بچه ها ايستاده و چشمانش را مي بندد و با كف دست چشمان خود را مي گيرد تا جايي را نبيند و بنابر قرار داد مثلاًُ از 1 تا 20 مي شمارد تا ساير بازيكنان در اين فرصت خود را مخفي كنند .
سپس مي گويد : قايم شدين ؟ بيام يا نه ؟ چنانچه جوابي نشنيد به اين مفهوم است كه همه قايم شده اند و شروع به جستجو مي كند و هر كدام را كه پيدا كند بايد دست به همان بازيكن بزند تا او را بسوزاند و اگر نتواند كسي را بسوزاند آن شخص جايش را با شروع كننده بازي عوض مي كند و باز بازي از اول شروع مي شود . لازم به ذكر است موقعي كه بازيكن به جستجوي سايرين مشغول است ، بازيكن ديگر سريعاً خود را به محلي كه روي ديوار علامت زده اند مي رسانند و با كف دست خود محل مورد نظر را لمس مي كنند و با گفتن كلمه « جور » برنده شدن خود را اعلام مي كند .
قديمي ترين نام اين بازي شرماسك است كه قدمت هفتصد ساله دارد . در بعضي مناطق اين بازي توسط بزرگسالان نيز اجرا مي شود .
۹-اتک متک یا چوگور بازی :
چند نفربا هم که به صورت دو گروه می شوند.یک گروه پشت خط بازی و با چوب و گر به دست و گروهی در میدان برای گرفتن گر در هوا آماده می شوند, اگر گروه که در میدان است گر را در هوا بگیرد نوبت بازی عوض می شود.
اَهُم اَبر(نوعی دیگر از کرو خشو)
۱۰-توپ دِو :
این بازی توسط دو گروه 4 یا 5 نفری اجرا می شود.دایره ای به قطر 2 متر کشیده می شد.گروهی در داخل آن ایستاده و گروهی بیرون از دایره, پخش می شدند.گروه داخل دایره چوب دستی را به دست می گیرند ویک نفر از گروه بیرون دایره توپی را به سمن نفری که داخل دایره است پرتاپ می کنند
۱۱-خّرّ سوز :
در دو نوع سرپا یا خوابیده – در خرسوز سرپا افراد بازی دو گروه می شوند وبا انداختن سنگ که یک روی آن تر شده است تر یا خشک انجام میدهند تا آغازگر بازی مشخص شود .سپس با کشیدن دایره ای میدانی درست می کنند .گروهی در داخل میدان قرار می دهند . گروهی در داخل میدان قرار میگیرند, گروه داخل میدان باید دستهایشان را به گردن یکدیگر انداخته حلقه ای را درست کنند , گروه بیرون از عقب دور خیز کرده به پشت نفرات ایستاده داخل حلقه پریده و سوار می شوند و یک نفر از افراد داخل خود را به عنوان نگهبان انتخاب می کنند تا زمانی که هرکسی که خسته شده و پایین آمد با پا داخل حلقه به اومی زند و نوبت عوض می شود.
در خرسوز خوابیده –بک نفر کنار دیوار ابستاده و دستهابش را به هم چفت می کند یک نفر پیشانبیش را دولا شده بر روی دستهای آن فرد قرار می دهد , نفر بعد پشت سر نفر اول روی باسن او خم می شود تا مثل زنجیره نفرات تکیمل شود ,تا زمانی که نفر اول خسته شود و فرار کند و در موقع فرار اگر نگهبان پابش را به او بزند آن فرد سوحته و از بازی خذف میشود و اصطلاح خر خفتیده را به کار می برند.
۱۲-قیش وازی :
در این بازی افراد دو گروه می شوند و گروهی در داخل یک دایره هر کدام حافظ یک کمربند و باز شده در روی زمین هستند که بصورت ابسناده بالای هر کمربند یک نفر قرار می گیرد. گروه بیرون ازدایره حمله می کنندکه کمربندی را بدزدتد , لا دزدیدن بک کمربند با آن به افراد داخل دایره حمله کرده تا دیگر کمرینده ها را بدزدند .اگر در طول این بازی کسی از داخل با پا به افراد بیرون بزند بازی از نو آغاز میشود وجاها عوض می گردد. و اگر نزند با کتک همه کمربندها را پس می گیرند.
بازي بدين صورت است كه بعد از يار گيري محل مسابقه مشخص شده و بعد يك دايره بزرگ در آن مي كشند كه محدوده مسابقه است.
بعد با قرار دادن كمر بندها(قيش) در روي خط دايره كشيده شده بر روي هر كمربند يك نفر مي ايستد كه كسي آنرا برندارد.و تيم مقابل نيز تلاش مي كند در يك غافل گيري كمربند ها را بردارند.
در اين بين تيمي كه سعي در برداشتن كمربندها دارد بايد با دست دادن و بيرون كشيدن افراد تيم مدافع كمربند ها را برداند اگر در اين كار موفق شدند شخصي بيرونش برده اند بايد بيرون بماند تا كمربندي را تيم مهاجم بردارد تا بتواند دوباره وارد زمين بازي شود.
حال اگر كمربندي توسط تيم مهاجم برداشته شد آن تيم با كمربندي كه برداشته اند شروع به ضربه زدن به كمربندي كه در داخل زمين است مي كنند تا آنرا بردارند و افراد تيم مدافع نيز بايد باغ قرار دادن پاي خود جلوي بيرون بردن كمربند را گرفتهو ضربات كمربند را بايد تحمل كنند و در يك غافلگيري با ضربه زدن به افراد تيم مهاجم (به شرطي كه پاي طرف ضربه زننده در داخل دايره محوطه بازي باشد و فقط ضربه با پا باشد) و بازنده شدن آنها جاي تيم ها عوض شده بازي از سر گرفته مي شود.
در غير اين صورت بايد تيم مدافع آنقدر ضربات كمربند را تحمل كند تا بيتوانند در يك غافلگيري با زدن ضربه پا به افراد تيم مهاجم برنده شده و جاي تيم ها عوض مي شود.
قوانين بازي:
1-در داخل محوطه ضربه زدن با كمربند به بالاي كمرممنوع بود ولي شخصي از تيم مدافع به محض بيرون رفتن و گرفتن كمربند بهش رهمي نمي شد و به غير از سر و گردن به همه جاي بدنش كمرند فرو مي آمد.
2-براي بيرون كشيدن كمربند فقط بايد از زانو به پايين ضربه زده مي شد و بالاي زانو خطا بود.
۱۳-کلاه پرک:
این بازی شبیه بازی کمربند بازی است فقط به جای حفاظت از کمربند ,شال یا کلاهی برسر میگذاشتند و از آن حفاظت می کردند.
۱۴-هفت سنگ وازی :
● اهداف کلی: ایجاد روحیه همکاری، تقویت و مهارت در نشانه گیری و بهبود سرعت
● اهداف جزیی: پرورش روحیه ایثار، ایجاد رقابت سالم و تمرکز حواس
● تعداد بازیکن: 4 الی 16 نفر
● سن بازیکنان: 6 الی 15 ساله
● ابزار لازم: یک عدد توپ تنیس
● محوطه بازی: جایی مانند حیاط مدرسه
شرح بازی: افراد به دو گروه مساوی تقسیم شده و هر کدام یکی از بازیکنان خود را به عنوان سردسته و رهبر برمی گزینند. یک گروه در فاصله ی معینی از محل هفت سنگ، که روی هم چیده شده اند قرار می گیرند تا به نوبت با توپ تنیس سنگها را مورد هدف قرار داده و بزنند.
گروه دوم نیز در پشت هفت سنگ، منتظر نتیجه اند تا هرگاه توپ پرتاب شده توسط گروه اول به هفت سنگ برخورد نکرد، فوراً جایشان را با آن گروه عوض کنند. ولی اگر برخورد کرد و آرایش آنها را برهم زد، توپ را بردارند و با پاسکاری و هدف گیری سعی کنند نفرات گروه اول را با توپ بزنند که اگر اصابت کند، از دور بازی اخراج می شود.
و همچنین نفرات گروه اول در هر فرصتی که به دست آورند به سراغ سنگها می روند تا انها را روی هم بچینند و یک امتیاز بگیرند و مشخص است که برای انجام چنین کاری، یکی از دوستان بایستی خود را به خطر انداخته و یارش را در مقابل ضربات توپ پوشش دهد و چنانچه اگر باز هم مورد ضرب توپ قرار گرفت و از بازی اخراج شد، دیگری کار را به اتمام می رساند ولی اگر دیگر بازیکنی نمانده باشد، بازی تمام و در دور بعدی جای و نقش گروه ها عوض می شود.
در پایان، گروهی که زودتر 7 امتیاز را کسب نماید برنده است.
نکات : این بازی در شکل دیگری با شرایط فوق درون یک دایره ی بزرگ اجرا می شود در مرکز همین دایره دایره ایی کوچیکتر که محل چیدن هفت سنگ است رسم شده است همه بازیکنان در خارج از دوایر هستند بعد از برخورد توپ گروه اول و ریختن آنها یکی از افراد گروه دوم تمام اعضای گروه اول را در داخل دایره تعقیب میکند تا آنها را با دست بزند و مانع از چیدن سنگ ها روی هم شود و هر گاه خسته شد نفر بعدی مسئولیت تعقیب را به عهده می گیرد...
نتیجه بازی : این بازی دسته جمعی است پس رشد اجتماعی و طبیعی کودک را فراهم و سرعت انجام و عکس العمل هایش را بالا می برد.ضمنا با مفاهیمی نظیر رهبری - همکاری - شکست - پیروزی آشنا می شود.
۱۵-کلاغ پر :
يك نفر به انتخاب ديگران اوستا (يا اوسا) مي شود و همه به شكل دايره در كنار هم مي نشينند و انگشتهاي اشاره خود را روي نقطه اي در كنار هم قرار مي دهند. وقتي اوستا مي گويد: «اوستابدوش» انگشت خود را به شكل مستقيم عقب مي كشد و بقيه هم اين كار را انجام ميدهند. اگر اوستا از روي عمد بگويد: «زن اوستاندوش» و كسي انگشت خود را عقب بكشدبازنده حساب مي شود و طبق قرار بازيكنان تنبيه مي شود. اين بازي دقت و سرعت عمل رادر بچه ها بالا مي برد
۱۶-وسطی : (وسط وازی)
● اهداف کلی: ایثار و از خود گذشتگی، دقت در سرعت عمل، هوشیاری و همیاری، تقویت روحیه تعاون
● اهداف جزیی: انعطاف پذیری بدن، ایجاد هماهنگی بین اعضا و اعصاب و دقت در نشانه گیری
● تعداد بازیکن: 8 الی 40 نفر
● سن بازیکنان: 9 الی 15 ساله
● ابزار لازم: یک توپ
● محوطه بازی: 15 × 10 متر
● شرح بازی: بازیکنان یا دانش آموزان به دو گروه مساوی تقسیم می شوند و به قید قرعه یا شیر و خط یکی از گروه ها در وسط محوطه بازی می ماند و گروه دیگر، در دو قسمت، به طرفین عرضی محوطه ی بازی روانه می شوند.
شروع بازی با پرتاب توپ به وسیله یکی از بازیکنان گروه کناری آغاز می شود. گروه کناری سعی بر این دادر که با نشانه رفتن و زدن افراد گروه وسطی باعث سوختن و اخراج آنها بشوند.
و تلاش گروه داخلی هم بر این است که با حرکات سریع از اصابت توپ در امان بمانند و چنانچه اگر یار سوخته داشته باشند با ایثار و گرفتن توپ در فضا، که یک امتیاز محسوب می شود، او را به بازی برگردانند.
حال، شاید به این مرحله از بازی رسیده باشیم که تنها یک نفر از گروه وسطی، در داخل میدان بازی باشد که اگر تا 10 شماره پرتاب نتوانند او را هدف گیری بکنند و بزنند، تمامی یاران سوخته ی گروهش را احیا کرده، و همگی در وسط میدان باقی مانده و بازی را ادامه خواهند داد.
گاهاً با در نظر گرفتن موقعیت وسطی ها، به جای نشانه گیری و زدن حریف وسطی، توپ را برای فریب و شیرینکاری هم که شده به دوستان مقابل پاسکاری می کنند تا آنها حسابشان را برسند.
اما مقررات بازی:
- اگر تمامی بازیکنان وسطی در محدوده ی میدان باشند، هر توپ گرفته شده به عنوان یک امتیاز ذخیره ی ضد اخراجی محسوب می شود و اخراجی و اخراج ها را به تأخیر می اندازد.
2- گرفتن توپ پس از برخورد با زمین موجب سوختن بازیکن است.
● نکات: 1- گونه دیگری از این بازی به وسطی دایره ای موسوم است با این تفاوت که زمین بازی به شکل دایره است که بازیکنان وسطی در داخل آن و گروه کناری در روی محیط آن با فاصله های مساوی قرار می گیرند.
با شروع بازی مربی یا معلم ورزش با ساعت وقت گرفته و بازیکنان کناره نفرات گروه وسطی را نشانه می گیرند تا اینکه همه از زمین بازی اخراج شوند.
در دور بعدی جای دو گروه عوض می شود و باز با شروع بازی مربی یا معلم ورزش با ساعت وقت می گیرد.
برنده گروهی است که در مدت زمان کوتاهی، بازیکنان گروه وسطی را زده و بازی را زودتر تمام کرده باشند.
2- بهتر است ابعاد زمین بازی با سن و سال بازیکنان مناسب داشته باشد (طوری نباشد که توپ پرتاب شده به سوی میدان نرسد و بالعکس)
● نتیجه بازی: در این بازی بازیکن با گرفتن توپ در هوا و احیای یار سوخته روحیه ایثار خود را، و با نشانه گرفتن و پرتاب توپ به سوی حریف وسطی و فرار از مقابل توپ ها، دقت و سرعت انجام عمل ها و عکس العمل ها را تقویت کرده و با پاسکاری است که کودک برای همکاری های زندگی فردا آماده می شود.
۱۷-طناف کشی :
● نام بازی: طناف کشی/ طناب کشیدن
● اهداف کلی: رشد اجتماعی کودک، پرورش ماهیچه ها، افزایش نیروی استقامت
● اهداف جزئی: ایجاد زمینه برای تلاش و رقابت سالم
● تعداد بازیکن: 6 الی 8 نفر
● سن بازیکنان: 7 الی ۷۰ ساله
● ابزار لازم: یک رشته طناب به طول 3 متر و یک قطعه گچ
● محوطه بازی: هوای آزاد
● شرح بازی: در این بازی کودکان هم سن و سال، به دو گروه مساوی تقسیم می شوند و به صورت دو گروه ستونی روبروی هم قرار می گیرند (بهتر است نفرات اول قدری قوی تر باشند)
خط وسط به وسیله ی گچ مشخص می شود.
دو گروه از طناب می گیرند و با سوت مربی یا معلم ورزش شروع به کشیدن طناب به طرف خود می کنند.
در این بازی گروهی برنده می باشد که طناب را آنقدر کشیده باشند که نفر اول گروه مقابل، از خط وسط گذشته باشد.
● نکات: 1- این بازی به شکل دیگری که فقط نیم متر طناب لازم است و فقط نفرات اول از آن می گیرند و می کشند و بقیه بازیکنان هر گروه ، پشتا پشت، از کمر یکدیگر می گیرند اجرا می گردد.
2- این بازی فعلاً در اکثر مدارس ایران در ساعات ورزش و زنگ تفریح انجام می پذیرد.
● نتیجه بازی: در این بازی افراد گروه به دنبال کسب موفقیت همکاری و همیاری بیشتری از خود نشان می دهند که در رشد شخصیت کودک مؤثر می باشد. این بازی پایداری و استقامت کودکان را در برابر ناملایمات زندگی آینده افزایش می دهد.
۱۸-تاو وازی (تاب بازی) :
افراد بازی با استفاه از طناب و بستن آن به درخت به تاب بازی میپرداختند. در طالقان قدیم دخترها و پسرها در فصل بهاز خصوصا" در ایام نوروز تاب های بلندی را میبستند و فردی را که تاب می خورد با شوش (چوب ترکه ای نازک)به پشت تاب سوار می زدندو به او میگفتند: ( نامزه ی نام رٍْ بگو )و آنرا انقدر تکرار می کنند تا فرد مزبور مجبور شود اسم نامزد خود یا کسی که علاقه دارد را بگوید.
۱۹- (الا کلنگ):
افراد با قرار دادن یک تخته چوب بلند بر روی یک چیز تپه مانند اهرمی را درست کرده و با آن الاکلنگ بازی می کردند.
۲۰-شاه دزد وازی: ( قاف وازی ) : ![]()
به وسیله جعبه کبریتی ( در قدیم بجای کبریت از قاف ، که تکه استخوان پایین ساق گوسفند بود استفاده میشد )توسط گروهی 5 الی 10 نفره ,که دور آن جمع می شوند و مشخص می کردند که هر ضلع کبریت چه اسمی دارد مثل( شاه – دزد- وزیر – جلاد ) , وبا نوبت کبریت را بالا پرتاپ کرده , آن ضلعی که روی زمین می ایستد مشخصه فردی بود که آن اسم را داشت مثل شاه یا وزیر , و اگر تخت می افتاد رد میشد .با این کار شاه هر کسی بود به تخت می نشست و دستور می داد تا جلاد , دزد را مجازات کند .
نوع دیگر این بازی با کبریت بود و توسط ذو گروه انجام می گیرد, فقط به جای استفاده از اسامی شاه یا وزیر از ارقام و اعداد استفاده می شود و برای هر ضلع کبریت یک عدد را نام گذاری می کنند.هر گروه به نوبت کبریت را به بالا پرتاپ می کنند .هر ضلعی که می ایستاد رقمی داشت تا زمانی که جمع ارقام دو گروه مشخص می شد .گروهی که رقم بیشتری داشت از رقم گروه مقابل کم می کردند و رقم بدست آمده میشد میزان تعداد ضربه های کمربندی که گروهی که امتیاز بیشتری داشت به روی دست گروه مقابل می زدند.
۲۱-تیله وازی/ ارقه وازی:
این بازی با کندن حفره های کوچک به تعداد افراد بازی شروع می شد این حفره های عمقی حدود ۴ سانتی متر داشتند و بچه از فاصله ای مشخص بازی را شروع می کردند البته قبل از شروع بازی تعیین می شد که هر شخص چند تیله بیاورد و یچه ها باید بطور مساوی تیله می اوردند.
و بنوبت تیله های خود را به سمت حفرها می انداختند هر حفره متعلق به یکی از بازیکنان بود به این صورت که کسی که اول می انداخت حفره اولی مال او می شد و هر کس که اخر می انداخت حفره اخری مال او بود و باید تیله خود را به آن می رساند اگر بازی کنی موفق می شد حفره شخصی دیگر را بگیرد باید از او یک تیله دریافت می کرد و اگر بازیکنی می توانست در حین بازی تیله یکی دیگر را هدف قرار دهد و با تیله آن را بزند نیز یک تیله دریافت می کرد و آن بازیکن از بازی خارج می شد ولی اگر در حین بازی حفره بازکنی گرفته شد ولی آن بازیکن توانست آن بازیکنی را که حفره او را گرفته تیله او را با تیله خود بزند او می توانست نه تنها تیله ای به شخص ندهد بلکه از او یک تیله دیگر دریافت کند و لی شخص که حفره او را گرفته بود باید تیله خود را به حفره برساند. بازی به همین صورت ادامه می یافت تا زمانی که یکی از بازیکنان تمام تیله ها را ببرد
۲۲-لِی لِی وازی :
● نام بازی: لی لی (گانیه)
● اهداف کلی: حفظ تعادل، تقویت عضلات پا، ایجاد هماهنگی بین دست و پا و چشم ها، ایجاد روحیه فداکاری
● اهداف جزیی: افزایش ضربان قلب و در نتیجه بهبود جریان خون
● تعداد بازیکن: محدودیتی ندارد
● سن بازیکنان: 8 الی 15 ساله
● ابزار لازم: کفش مناسب ورزشی
● محوطه بازی: یک مربع 6 × 6 متر
● شرح بازی: ابتدا دو بازیکن به عنوان سرگروه تعیین می شوند و سایر بازیکنان را به طور مساوی تقسیم می کنند. بعد به قید قرعه (مانند شیر و خط) گروهی داخل زمین بازی قرار می گیرند و گروه دیگر در بیرون زمین به عنوان مهاجم.
بازی بدین ترتیب آغاز می شود که به پیشنهاد سرگروه مهاجم، یکی از یاران با یک پا وارد زمین بازی می شود و به صورت لی لی به طرف بازیکنان داخل زمین حمله کرده و با دست آنها را لمس می کند که موجب سوختن و خارج شدن آنها از داخل زمین بازی می شود.
البته در این میان فردی که لی لی می رود سعی دارد با سرعت بیشتر و حفظ تعادل، وضیفه اش را انجام دهد و بازیکنان داخل زمین نیز سعی بر این دارند که با فرار کردن، از دسترس حریف مهاجم دور بمانند.
حال چنانچه اگر بازیکن مهاجم خسته شده و پای دیگرش را نیز روی زمین بگذارد خواهد سوخت. و بایستی نفر دیگری بنا به پیشنهاد سرگروه داخل زمین بیاید و رَوَند بازی را حفظ کند. این بازی تا لی لی رفتن آخرین نفر از گروه مهاجم ادامه می یابد چنانچه اگر توانسته باشند تمام بازیکنان داخل زمین را لمس کنند، در دور بعدی جای دو گروه عوض می شود و آنها داخل زمین قرار می گیرند و گرنه در دور بعدی نیز به عنوان گروه مهاجم بازی خواهند کرد.
هر بُرد یک امتیاز دارد و در آخر بازی، هر کدام از گروه ها بتواند امتیازات خود را به حد نصاب براسند برنده بازی اعلام می گردد.
● نکات: محوطه بازی را می توان به شکل دایره نیز خط کشی کرد. در بعضی مناطق بازی فوق با این چاشنی توأم است که بازیکنان داخل مین می توانند پای بالایی بازیکن مهاجم را به سطح زمین برسانند و از بازی برکنار کنند.
● نتیجه بازی: این بازی نه تنها باعث تحرک و نشاط جسمی کودکان می شود، بلکه موجب می گردد، حس نیکی و از خود گذشگی در آنها به اوج برسد، به طوری که ملاحظه می شود هر بازیکن سعی دارد خستگی لی لی را تحمل کند و تعدادی را از گروه مقابل لمس کند تا سایر بچه های گروهش کمتر خسته شوند و شانس بیشتری برای برنده شدن و نهایتاً داخل زمین قرار گرفتن داشته باشند که این موارد باعث افزایش سرعت و بهبود عمل ها و عکس العمل ها خواهد گردید که در مواقع ضروری در رابطه با کمک به دوستان و همکلاسی ها لازم به نظر می رسد.
۲۳-انگشتر وازی یا (گل یا پوچ ):
اهداف : تحريك حس كنجكاوي و پرورش دقت و هوشياري
تعداد بازيكنان : محدوديت ندارد .
ابزار لازم : يك دكمه كوچك
محوطه بازي : محدوديت ندارند .
شرح بازي : افراد به دو گروه مساوي تقسيم مي شوند . دو سر گروه شرايط بازي را از قبيل حد نصاب امتياز و تعداد امتيازات ، يك سره گرفتن گل را ، مطرح مي كنند . ( به طور مثال يكسره گل گرفتن 2 امتياز ،حد نصاب هم 21 مي باشد . ) براي شروع يكي از سرگروهها دگمه يا ساچمه اي كوچك كه در بازي ( گل ) ناميده مي شود ، برداشته و به سر گروه ديگر پيشنهاد مي كند كه گل را در مقابل چند امتياز مي خواهي ( گل را مي فروشد ) . بنا بر انتخاب او يكي از گروهها ، در شروع بازي چند امتياز دارد و گروه ديگر گل را دارد و مي تواند با آن امتياز بگيرد . سرگروه صاحب گل ، گل را به يكي از دست ها مي سپارد(. نفرات گروه دوم با كنجكاوي و دقت و هوشياري از حركت دست سرگروه و نفرات نگاهها و حالت چهره ها حدس مي زنند و به سرگروه مي گويند سرگروه بنا بر حدس خود و ياران ، دست هاي مشكوك را كنار گذاشته و بقيه را يكي يكي با گفتن واژه( پوچ يا خالي )كنار مي گذارد و به اين ترتيب به گل نزديك تر مي شوند ، چنانچه آن را پيدا كنند با كسب يك امتياز صاحب گل شده و در دور بعدي ، آنها گل را مخفي خواهند كرد و چنانچه نتوانند ، باز گروه مقابل با احتساب يك امتياز گل را ميان دست ها پخش خواهند كرد .
در ابتداي بازي اگر حدس قوي باشد كه به يقين مبدل مي شود ، سرگروه مي تواند با يكسره گرفتن گل 2 امتياز بگيرد ولي اگر نتواند بنا به قراردادي كه دارند 1 يا 2 امتياز از دست مي دهند .
در خاتمه برنده بازي ، گروهي است كه تعداد امتيازاتش زودتر به 21 برسد . نكته : گل بازي آخر ( امتياز 21 ) را شاه گل مي نامند كه هر گروهي كه مي خواهد شاه گل را بگيرد بايد سه مرتبه به دستي احتمال مي دهد گل دارد جمله ي ( شاه گل بازي 21 را بده ) تكرار نمايد كه اگر بتواند درست حدس بزند « يعني شاه گل » را بگيرد ، گروه مقابل از صفر شروع مي كند و بازي ادامه پيدا مي كند .
ولی در انگشتر بازی گل که همان انگشتر است در بین حدود ۱۰فنجان پنهان می گردد دقت و هوشياري از حركت سرگروه و نفرات نگاهها و حالت چهره ها حدس مي زنند و به سرگروه مي گويند که گل در کدام فنجان قرار گرفته است از ۱۰ تا ۲ تا را می توانند نگهدارندتابرنده ی مرحله به مرحله بشوند، که روش بازی شبیه همان گل یا پوچ است .
۲۴-عمو زنجیرباف:
اهداف بازي : آموزش اصوات ، تقليد ، شناخت صداهاي مختلف حيوانات
تعداد بازيكن حداقل 10 نفر
محوطه بازي : حياط مدرسه ، پشت بام
شرح بازي : ابتدا دو نفر كه تقريباً از لحاظ نيروي جسماني و قد و وزن يكسان و قدري بزرگتر از بقيه باشند انتخاب مي شوند ، يكي را به عنوان سر گروه و ديگري را عمو زنجير باف است . اين دو بازيكن به دو سه رشته و زنجيره كه ساير بازيكنان ، با قلاب كردن دست هاي يكديگر درست كرده اند ، پيوسته و دايره وار كمان را تشكيل مي دهند ، ابتدا سر گروه ، عمو زنجير باف را مورد خطاب قرار داده و سؤال و جوابهاي را به صورت شعر رد و بدل مي كنند .و البته بقيه ي بچه ها سه گروه همراهي مي كنند .
سر گروه بچه ها ( همراه با بچه ها )
عمو عمو زنجير باف … ؟ ب له ….. ؟
زنجير منو بافتي … ؟ بله …… ؟
پشت كوه انداختي … ؟ بله ….. ؟
با با اومده …… ؟ چي چي اورده ؟
نخود و كشمش ؟ بخور بيار ….
با صداي چي ؟؟؟؟ با صداي گربه !!!
تا عمو زنجير باف نام حيواني را بر زبان آورد ، سه گروه همراه با ساير بازيگنان صداي حيوان مورد نظر را در اورده و براه مي افتاد و از زير دستهاي قلاب شده ي عمو زنجير باف و نفر دوم مي گذرند ، به جز همان نفر كه به صورت كت بسته ، پشت به بچه ها قرار مي گيرد . سر گروه دوباره شعر را شروع مي كند و عمو زنجير باف با نام حيواني آن را تمام مي كند و آنها از زير دست به هم داده نفري كه كت بسته ، پشت به بچه ها ايستاده و نفر سوم عبور مي كنند ، در نتيجه نفر سوم نيز دستهايش پيچ خورده و پشت به بچه ها قرار مي گيرد و خلاصه اين بازي را تا جايي انجام مي دهند كه همه بچه ها غير از سر گروه و عمو زنجير باف كت بسته و پشت و رو شوند و به عبارتي زنجير بافته شود .
در اين جا سر گروه و عمو زنجير باف مكالمه مي كنند .
سرگروه :
عمو عمو زنجير باف ……… ؟ بله ………. ؟
زنجير من بافتي …… ؟ بله ……… ؟
مكحكم يا كه شله ؟ بافته شد
بكش *** ؟؟
حال سر گروه از يك طرف و عمو زنجير باف از طرف ديگر ، با كشيدن بچه سعي مي كنند كه زنجير را پاره كنند اما بچه ها با محكم گرفتن يكديگر مقاومت مي كنند … تا اينكه بالاخره زنجير از يك جايي پاره مي شود دوباره بازيكنان از يكديگر جدا شده جريمه مي شوند و بايستي هر كاري از سوي ساير بازيكنان به آنها محول مي شود انجام دهند .
۲۵- گرگم به هوا :
● اهداف کلی: پرورش روحیه ایثار، تعاون و نوعدوستی و استقامت
● اهداف جزئی: بهبود عمل ها و عکس العمل ها
● تعداد بازیکن: 10 الی 30 نفر
● سن بازیکنان: 7 الی 13 ساله
● ابزار لازم: ندارد
● محوطه بازی: 30 × 20 متر
● شرح بازی: ابتدا بازیکنان در محل بازی جمع می شوند و یکی از آنها به قید قرعه با عنوان گرگ معرفی می شود. او تلاش می کند سایر بازیکنان را که در محوطه بازی پراکنده هستند تعقیب و از پشت با دست لمس کند. البته بچه ها موقعی از دست گرگ در امان هستند که:
1- در جای بلندتری نسبت به گرگ بایستند (گرگم به هوا)
2- و یا دو نفری، دست یکدیگر را گرفته باشند، یعنی هنگامی که یکی از آنها تحت تعقیب گرگ قرار گرفته و در گوشه ای از زمین به خطر افتاده، یکی از دوستانش می تواند با استقبال خطر به سویش برود و به او کمک کند (برادر کمکم کن).
پس چنانچه فردی توسط گرگ لمس و یا از خط محدوده خارج شد بنابر نظر مربی یا معلم ورزش یا برکنار می گردد و یا به جای گرگ انجام وظیفه می نماید و اگر دو بازیکن همواره در کنار هم باشند از سوی مربی اخطار می گیرند.
● نکات: 1- این بازی در بعضی جاها، با تفاوت کمی به اجرا در می آید. بدین صورت که وقتی گرگ، یکی از آنها را لمس کرد و یا زد، آن بازیکن، دستش را روی ناحیه لمس شده می گذارد و در معیت گرگ اصلی به شکار سایرین می پردازد.
در ادامه بازی است که بر تعداد گرگها افزوده می شود و بازی تا آخرین نفر ادامه می یابد و فردی که بتواند از این مهلکه جان سالم بدر ببرد، برنده مسابقه است.
2- برای شیرینی و جذابیت بازی می توان از چاشنی (استوپ و استارت) در مواقع خطر استفاده کرده و با گفتن آن گرگ را مجبور به صبر و انحراف کنند.
● نتیجه بازی: کودکان با انجام این بازی، پی به مفهوم اتحاد و همبستگی برده و یاد می گیرند که چگونه در مقابل مکر و حیله دشمنان و بدخواهان تسلیم نشوند.
۲۶-گرگ و گله (گرگ و بره) :
● اهداف کلی: استقامت و تقویت عضلات و پرورش روحیه نوعدوستی
● اهداف جزیی: بهبود و سرعت عکس العمل ها، چابکی و چالاکی
● تعداد بازیکن: محدودیتی ندارد
● سن بازیکنان: 7 الی 13 ساله
● ابزار لازم: ندارد
● محوطه بازی: حداقل 20 × 20 متر، ترجیحاً فضای باز مدرسه
● شرح بازی: در این بازی، یک بازیکن به عنوان مادر بره ها و سایر بازیکنان به عنوان بره های گله معرفی می شوند و پس از قرعه کشی یکی از آنها به عنوان گرگ انتخاب می گردد.
گرگ، در گوشه ای می ایستد و مادر برای هر کدام از بچه هایش، اسمی را پیشنهاد می کند که در این مورد می تواند از اسامی میوه ها استفاده نماید.
در این حال، شروع بازی از سوی مربی یا معلم ورزش اعلام می شود. گرگ جلو آمده و دستش را به منزله ی زدن درب خانه ای به حرکت در می آورد (تق تق تق).
مادر بره ها: کیه؟ چه می خواهی؟
گرگ: خوردنی!
مادر بره ها: چه خوردنی؟!
گرگ: گلابی...
بدین ترتیب گرگ، نام میوه ای را می گوید و بازیکنی که به همان نام است، پیش آمده، دست گرگ را می زند و فرار می کند و گرگ به دنبال او ...
اگر گرگ بره را بگیرد، آن بره یکی از اسیران گرگ محسوب خواهد شد و در نتیجه در کنار محوطه بازی خواهد ایستاد و گرنه به جای خود برمی گردد.
بازی با ذکر نام تمامی بره ها ادامه می یابد و وقتی به پایان رسید، مادر با بره هایش پشت سر هم ایستاده، لباس همدیگر را می گیرند.
گرگ نیز با بره های اسیر همین کار را انجام می دهند.
مادر به کمک بره هایش سعی در نجات بره های اسیر دارند و بره های اسیر همصدا می خوانند: مادر مرا به گرگ نده!
مادر: نترس بچه نمی دهم با تکرار عبارت بالا، مادر با بره های همراهش، به این سوی و آن سوی می روند تا بره های اسیر را یکی بعد از دیگری نجات دهند یعنی از دست گرگ پس بگیرند.
در اینجا گرگ نه تنها مقاومت می کند بلکه در صدد شکار بره های دیگر است.
بازی بدین ترتیب ادامه می یابد تا بره ها به یکی از آنها (گرگ یا مادر بره ها) نصیب شوند ... و بازی خاتمه پیدا می کند.
● نتیجه بازی: در این بازی ضمن تسریع در انجام کارها، همکاری و نوعدوستی، کسب تجارت دفاعی در بین کودکان – درست مانند موقعی که می خواهند دوستان خود را از چنگال گرگ نجات دهند – بیشر می شود و بالاتر از همه اینها، محافظت از حریم خانه و خانواده را یاد می گیرند.
۲۷-گرگم و بره می برم :
● اهداف کلی: سرعت در انجام عمل ها و عکس العمل ها، رشد جسمانی و اجتماعی
● اهداف جزیی: پیروی از حرکت سرگروه، آشنایی با مفاهیم ستون، ترتیب، انضباط
● تعداد بازیکن: 8 الی 15 نفر
● سن بازیکنان: 7 الی 12 ساله
● ابزار لازم: ندارد
● محوطه بازی: مکانی مانند حیاط مدرسه
● شرح بازی: ابتدا بازیکنان، دور هم جمع شده و از میان خود یکی را به عنوان گرگ و یکی را به عنوان گوسفند تعیین می کنند. بقیه به عنوان بره
پشت سر گوسفند، در حالی که دو دستی از کمر یکدیگر گرفته اند، تشکیل یک ستون مرتب را می دهند. گرگ در مقابل گوسفند، به طور روبرو، ایستاده است. بازی با خواندن عبارت زیر، تؤام با انجام حرکات موزون مربوط به عبارت اجرا می شود.
بره ها: ننه من گرسنمه (هماهنگ و همصدا)
گوسفند: صدا نکن، گرگ اومده (با حالت هیس!)
گرگ: گرگم و بره می برم (با دستهای باز)
گوسفند: تا جون دارم نمیذارم (با زدن دست بر سینه)
گرگ: چنگال من تیزتره (با پنجه کردن دست ها)
گوسفند: دنبه ی من لذیذتره (با لرزاندن دستها)
گرگ: بابام میگه دنبه بیار (با اشاره به پشت)
گوسفند: دنبه ندم چی می کنی؟ (با دستهای گره کرده؟)
گرگ: خورد و خمیرت می کنم دنبه به جونت می کنم....
جست و خیز کنان جواب می دهد و حمله را شروع می کند، در این حال گوسفند جان خود و بره هایش را در خطر می بیند، دستهایش را به شکل صلیب باز کرده و با حرکت به چپ و راست که عنوان دفاع را دارد، بدون اینکه گرگ را بگیرد از بره هایش محافظت می کند و می گوید: خونه ی خاله کدوم وره؟
و همچنین تمامی بره ها برای حفظ ردیف ستون به تبعیت از او، در حالی که پشتا پشت به این سوی و آن سوی می روند جواب می دهند؛ خونه ی خاله از این وره، از این وره و از اون وره ... از اون وره ... و گرگ همچنان سعی در گرفتن لااقل یکی از بره ها دارد، و مشخص است بره ای که تنبلی کند و از ستون خارج شود، با لمس دست گرگ، به دام می افتد و اسیر می شود و در کنار محوطه بازی را تماشا می کند، دوباره بازی با عبارت: ننه من گرسنمه شروع و تا اسیر شدن یکی از بره ها ادامه می یابد و همین طور بازی تکرار می شود تا تمامی بره ها اسیر شوند و یک دور بازی تمام شود، در دور بعدی جای و نقش گرگ و گوسفند عوض می شود.
● نکات: در بعضی مناطق، اجرای این بازی به اشکال متفاوت صورت می گیرد، مثلاً در مراغه بدین گونه است که گرگ فقط نفر آخر ستون را می تواند با دست لمس کند و بعد جای و نقش او و گرگ و گوسفند عوض می شود و یا در جایی دیگر، بره ای که اسیر شد، دوشادوش گرگ در شکار بره فعالیت می کند و خیلی موارد دیگر که گاهی با توجه به اقلیم های متفاوت، اشعار مختلف نیز سروده شده است.
● نتیجه بازی: این بازی کودکان را در مقابل دشمن مشترک، متحد ساخته و نقش والدین را در حراست و امنیت خانه و خانواده، به کودکان یاد می دهد.
۲۹- بنیش و پایست :
● اهداف کلی: تقویت عضلات پا
● اهداف جزئی: تمرکز حواس و بهبود سرعت عمل ها
● تعداد بازیکن: به تعداد افراد داوطلب
● سن بازیکنان: 6 الی 13 ساله
● ابزار لازم: ندارد
● محوطه بازی: 10 × 10 متر
● شرح بازی: بازیکنان در محوطه نزدیک به هم می ایستند.
مربی کلماتی مانند : بشین ، پاشو ، نشین ، پانشو را ادا می کند و آنها موظف به اجراءِ حرکات مربوطه هستند .
تأخیر و اشتباه در اجراء به منزله ی خطاست و بازیکن خاطی خود به خود از بازی خارج می شود . لازم به ذکر است که لفظ « نشین » مفهوم « پاشو یا ایستاده بمان » را و لفظ « پا نشو » مفهوم « بشین یا نشسته بمان » را می رساند.
● نتیجه بازی: هماهنگی و تطبیق رفتاری را با یک گروه اجتماعی ایجاد نموده و کودک با انجام این گونه بازیها همیشه سعی در تقلیل خطاها دارد.
۳۰- دوز واری :
● اهداف کلی: یادگیری ترسیم و اعداد، پرورش هوش و اندیشه و قدرت پیش بینی
● اهداف جزئی: تمرکز حواس و انجام مسابقه سالم
● تعداد بازیکن: 2 نفر
● سن بازیکنان: محدودیتی ندارد
ابزار لازم : ۳ مهره سفید - سه مهره سیاه - یم برگ مقوا و یک قلم ●
محوطه بازی : یک اتاق
شرح بازی : ابتدا در روی یک برگ مقوایی شکل مربوط به بازی را با قلم (یا روی زمین با گچ ) رسم میکنیم
هر دو بازیکن دارای ۳ مهره مشابه با رنگهای مختلف هستند . به قید قرعه یکی از آنها با قرار دادن یکی از مهره ها در نقطه مرکزی مربع (اگر حرفه ایی باشد )که بر تمام نقاط تسلط دارد؛بازی را شروع می کند و نفر دوم مهره خود را در یمی از گوشه ها (اگر حرفه ایی باشد )که از لحاظ موقعیت در رده دوم قرار دارد می گذارد و نفر اول یکی دیگر و از گوشه ها و ...
این بازی به همین منوال ادامه می یابد تا هر سه مهره خود را در محل تلاقی خطوط کاشته باشند و پس از ان هر کدام در نوبت خود با جابجا کردن کردن مهره ها سعس میکند که هر سه مهره خود را روی یکی از خطوط مستقیم ردیف کند و لذا هر کدام این کار را انجام دهد یک امتیاز گرفته و در نهایت هر کس زودتر به امتیاز مورد نظر برسد برنده شده .
۳۱-لِپَر بازی : ( با نوک کفش شئی را زدن)
چند نفر (در حدود 5 نفر) هر کدام کف کفشی یا کف گیوه ای را در دست می گیرند,و درجایی که ابتدای بازی است و با خطی مشخص شده است می ایستند.چند عدد باطری یا چیزی که گرد باشد را روی خط قرار میدهند و با کف کفش به آن می زنند هرچند متر که باطری حرکت می کرد از نقطه شروع با پا به صورت گام به گام می شمرند, هرکس که بیشتر قوه را حرکت داده بود برنده میشد و هرکس که کمتر قوه را حرکت داده بود میبایست نفر برتر را از آخر نقطه بازی کول کرده تا نقطه شروع بازی بیاورد و دوباره بازی از نو شروع میشد.
۳۲-بالا بلندی :
در این بازی که شبیه بازی گرگم به هواست کودکان با دویدن به دنبال یکدیگر سعی میکردند یکدیگر را گرفته و بازی را ببرند اگر فردی که به دنبالش می دویدند سریع بر روی بک بلندی خودش را می رساند به او کاری نداشتند و دنبال نفر بعدی گروه می کردند.
۳۳-قرقره بازي:
قرقره بازي در مرحله نخست چوبي به صورت حرف V انگليسي تراشيده شده و قرقره شكل مي گرفت.
بعد يك چوب دستي كوچك نهايت 50 سانتي بعنوان دسته ضربه زن كه نخ يا بند كفشي براي چرخاندن و ضربه زدن به قرقره براي چرخيدن (شط) استفاده مي شد.
بازي با پيچاندن بند كفشي يا هرچيز از اين دست دور قرقره و چرخاندن آن شروع مي شد و بعد با نخ به قرقره در حال چرخيدن ضربه وارد مي شد تا كامل بچرخد.
يادم مياد وقتي ما بچه بوديم قرقره ها رو مشهدي قدرت باقري براون مي تراشيد واقعا چه قرقره هايي بودند ما حتي با چرخاندن اين قرقره ها آنها را باهم جنگ ميداديم و هركسي كه قرقره اش از چرخيدن باز مي ايستاد بازنده مي شد و به طرف مقابل بايد يه مسافتي كولي مي داد.
قابل ذكر است كه از چوب زبان گنجشك يا به زبان محلي وِن، آلبالو خشك، تادانه و گردو به جهت محكمي و سنگين اشان بيشتر استفاده مي شد.
۳۴- همه گرگی:
شروع بازي:
حال اگر يك نفر را گرفت بعد دو نفري، بعد سه نفري، چهار نفري .... دنبال بقيه مي كنند و تا نفر آخر را هم بگيرند. بعد بازي از سر گرفته مي شود و اون كسي كه اولين نفر گرفته شده بود حال گرگ است و به اين شكل بازي هرچند مرحله كه همه مايل باشند ادامه مي يابد.
گرفتن بقيه با كمك شخصي غير بازيگرها درست نيست
گرفتن اقراد با پشت پا زدن و كارهاي از اين دست نيز مجا نمي باشد
۳۵- سنگ قره نو:
بازي بدين صورت انجام مي شود كه ابتدا افراد بازي مشخص شده و همچنين محوطه بازي بعد شروع به بازي مي كنند
افراد شركت كننده اين بازي همه بصورت خطي در يك امتداد قرار مي گيرند و بازيگردان هم در پشت سر آنها قرار مي گيرد.
بازيگردان كه در اصطلاح محلي به اوستا مي گويند با داشتند يك سنگ كوچيكدر دست شروع به خواندن شعري مي كند( سنگ قره نو ميزارم تومشتت وردار رو برو) بعد سنگ را در دئست يكي از اعضاي شركت كننده قرار مي دهد.
فردي كه سنگ در داخل مشتش است بايد سريع فرار كند و در محل مشخص شده بايستد.
بعد بازيگردان(اوستا) با معرفي اسم هريك از افراد شركت كننده(هريك بايد بايد براي خود يك اسم انتخاب كنند)به كسي كه فرار كرده ميكند، بعد اون شخص يكي از افراد را انتخاب كرده و شخص انتخاب شده بايد او را از محل انتخاب شده از قبل( نبايد بيش از 10 متر باشد) كول كرده و به گروه ملحق سازد.
بازي از سر گرفته مي شود.
قوانين بازي:
1- تعداد افراد شركت كننده در اين بازي بيش از 11 نفر نبايد باشند
2- محل انتخاب شده براي فرار نبايد بيش از 10 متر باشد.
3- در زمان فرار شخصي كه سنگ تو دستش هست بايد افراد كنريش با پا به كمر به پايين او بزنند تا اونتواند فرار كرده و از آنها سواري بگيرد
4- قرار دادن سنگ تومشت يكنفر به صورت پياپي ممنوع است.
5- انتخاب كردن يك نفر نيز براي دو بار كولي دادن هم ممنوع است.
۲۶-هلنگ بریو
زمین بازی را به صورت دایره یا مستطیل خط کشی نموذه ویک نفر درون قسمت خط کشی شده روی یک پا ایستاده وبازی گران دیگر را تعقیب ولگد میزند درصورت موفق شدن از او کولی میگیرد
۲۷-کله ملْق
معمولا بچه های ده دوازده ساله این بازی را مینمایند. تعذاد بازی کننده ها مجموعا شش نفر ذر دو گروه سه نفری میباشند. ابتدا با تر وخشک‾ نمودن گروهی که باید روی زمین خم شوند مشخص میشود
گروه تعیین شده با قید قرعه دونفردر طرفین ونفر سوم در حد فاضل انها زانو میزدندوسرش را میان سرین دو نفر قرار میدهدنفرات گروه دیگر یکی پس از دیگری از روی گروه دیگر از یک طرف به طرف دیگر معلق میزدنند. به این ترتیب ابتدا سرو دست ها را روی پشت شخص وسطی تکیه دادهوبا بلند کردن پا هایش معلق میزند.اگر چنانچه ازافراد گروه در این عمل موفق نشد.تمام گروه بازی را باخته وگروه دیگر بازی را شروع می نمایند.
منبع:http://alishiri-naveh.blogfa.com
:: موضوعات مرتبط:
دانستنیهای طالقان ,
بازی های محلی طالقان ,
,
:: برچسب‌ها:
بازی های محلی طالقان ,
موچان ,
طالقان ,
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1 |
خبرنامه وبلاگ:
آمار
وبلاگ:
آمار مطالب
آمار کاربران
آمار بازدید
